“Pod koniec 1944 roku internowanych Polaków i obywateli polskich pod przetrzymywano w pięciu podobozach, w tzw. podkomandirowce i szpitalu specjalnym (więziennym) nr 3810. W tym okresie obóz Borowicze składał się z kilkunastu podobozów, dwóch podkomandirowek (m.in Kowańka) i ww szpitala specjalnego nr 3810. Obóz ten obejmował ok. 16.000 uwięzionych. Większość uwięzionych stanowili jeńcy wojenni: Niemcy, Węgrzy, Austriacy i Estończycy oraz inni.

    Podobóz w Borowiczach położony ok. 3 km od stacji Borowicze. Zatrudnieni tam pracowali na budowach, w zakładach wytwórczych ceramiki  i przy wydobywaniu torfu. Większość Polaków stanowili byli żołnierze Armii Krajowej, którzy walczyli w czasie wojny z okupantem niemieckim. Przeważnie byli to Polacy z województw lubelskiego, części warszawskiego oraz rzeszowskiego. Nie licząc mniejszych transportów (między 22 lipca a 20 listopada 1944r) pochodzili oni z pierwszej dużej fali aresztowań w październiku 1944 roku.

W pierwszych dniach po wyzwoleniu, 20 listopada 1944 roku, z prifrontowogo prijomnopieresyłnogo łagiera nr 173, odszedł transport z terenów Polski ze stacji Sokołów Podlaski.

Transport 26 listopada z prifrontowogo pieresylnogo łagiera nr 43 odjechał z Lublina. Łagier ten to nic innego jak część hitlerowskiego obozu śmierci na Majdanku zapełniona aresztowanymi bez wyroków Polakami. W tym samym czasie front z Niemcami hitlerowskimi stał zaledwie ok. 60 km od Lublina na linii Wisły, Sandomierz - Dęblin - Warszawa”, [ Literatura do tematu 3, pozycja 1].

Poniższa  alfabetyczna  lista  zawiera  nazwiska  obywateli  polskich,  zmarłych,  straconych,  zabitych  lub  zaginionych w podobozach obozu Borowicze (ZSRR) w latach 1944 - 1949, [ Literatura do tematu 3, pozycja 1].

                                                                                                                                                                Lista chronologiczna